Το χημικό στοιχείο Παλλάδιο (palladium) είναι σπάνιο, ασημόγκριζο μέταλλο με έντονη μεταλλική λάμψη. Ανακαλύφθηκε από τον Άγγλο χημικό Ουόλαστον στο Λονδίνο το 1803 και πήρε το όνομά του από τον αστεροειδή “Παλλάς” που είχε ανακαλυφθεί δυο χρόνια νωρίτερα.
ΑΓΟΡΑ ΠΑΛΛΑΔΙΟΥ ΣΕ ΡΑΒΔΟΥΣ / ΠΛΑΚΕΣ ΓΙΑ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ
Όλες οι πλάκες / ράβδοι παλλαδίου αποτελούν μια καλή και συγκριτικά ασφαλή επένδυση -ειδικά σε περιόδους κρίσης- και παρέχουν στον αγοραστή σίγουρη ρευστότητα όταν αυτός το επιθυμήσει. Η «Κρινάκης – Πολύτιμα Μέταλλα» εισάγει όλες τις μπάρες παλλαδίου που εμπορεύεται από πιστοποιημένους προμηθευτές και συγκεκριμένα μόνο από εκείνους που συμπεριλαμβάνονται στην παγκοσμίως αναγνωρισμένη λίστα του London Platinum & Palladium Market (LPPM), που σημαίνει ότι τα προϊόντα τους πληρούν όλες τις απαραίτητες διεθνείς προδιαγραφές ποιότητας και αυθεντικότητας.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ
Το παλλάδιο και οι ενώσεις του χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην κοσμηματοποιία και στην παραγωγή καταλυτών. Πολλές είναι οι εφαρμογές του και στην οδοντιατρική, στην κατασκευή ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, ανθεκτικών εργαλείων και οργάνων ακριβείας. Από το 1939 και σε ανάμειξη με χρυσό χρησιμοποιείται στην κατασκευή κοσμημάτων, αντικαθιστώντας την πλατίνα, επειδή είναι πιο προσιτό μέταλλο και έχει μια από τις εντονότερες μεταλλικές λάμψεις. Μαζί με το νικέλιο και το ασήμι, είναι ένα από τα τρία μέταλλα με τα οποία φτιάχνονται τα κράματα “λευκού χρυσού”. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο λευκόχρυσος ανακηρύχθηκε “στρατηγικό μέταλλο”, πολλά κοσμήματα φτιάχνονταν από παλλάδιο. Στην οδοντιατρική έχουν χρησιμοποιηθεί κράματα χρυσού που περιέχουν και πλατίνα για πολλές δεκαετίες, αλλά η χρήση του παλλαδίου είναι σχετικά πρόσφατη. Κατά τη δεκαετία του 1980, μια αύξηση της τιμής του χρυσού ενθάρρυνε τη χρήση του παλλαδίου ως εναλλακτική λύση χαμηλότερου κόστους. Το παλλάδιο συνήθως αναμιγνύεται με χρυσό ή ασήμι, αλλά και με χαλκό και ψευδάργυρο (σε διαφορετικές αναλογίες) για την παραγωγή οδοντιατρικών κραμάτων κατάλληλων για κορώνες και γέφυρες. Μερικές φορές γίνεται και προσθήκη μικρών ποσοτήτων ρουθηνίου και ιριδίου. Η χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση παλλαδίου στην οδοντιατρική είναι η Ιαπωνία, όπου όλα τα οδοντιατρικά κράματα πρέπει να περιέχουν τουλάχιστον 20% Pd.